مردم فریبی های راست و چپ در رفراندم یونان


چهارم ژوٸیه 2015
 مفسران مردم فریب دست راستی میگویند رفراندوم فردا بر سر بود و نبود در اتحادیه اروپاست. مردم فریبان جناح چپ هم مدعی هستند كه همه پرسی فردا در یونان بر سر نه گفتن به ریاضت اقتصادی است. هیچیك از این ادعاها را فراخوان دهنده همه پرسی فردا در یونان، یعنی حزب سیریزا و مشخصا سیپراس نداشته و ندارد. رفراندوم فردا بر سر موافقت یا مخالفت با پیشنهادات اخیر ترویکا به دولت یونان است. این پیشنهادات از جمله کاهش هزینه ارتش را هم در بر دارد. اقدامی كه "چپ رادیكال" كذای فرمانده قوۀ قهریه ظاهرا به ذهنش خطور نكرده بود! سیپراس به مبهمترین شکل و با توسل به الفاظ شدید ناسیونالیستی میگوید رای نه "یونانیان غیور" به "زورگوئی" اتحایه اروپا را برای تقویت موقعیت خود در مذاکراتش با ترویکا لازم دارد. ظاهر مذاکرات اخیر، پس از پایان یافتن مهلتی كه قبلا سیریزا برای "تنفس" لازم میدانست، بر سر 1) نحوه بازدهی بدهیهای جاری و 2) وام دهی مجدد ترویكا به سیریزا برای تامین هزینه های جاری دولت در یونان است. آخرین پیشنهاد سیریزا به ترویکا شامل مبلغی قریب بر 8 میلیارد یورو ریاضت اقتصادی از جمله 2 و نیم میلیارد کاهش در پرداخت هزینه های بازنشستگی تا انتهای سال 2016 میشد. سیپراس از همان لحظه اعلام رفراندوم از مردم خواسته است که به رفراندوم نه بگویند اما گفته است به رای مثبت هم احترام میگذارد! در کمپینهای منتهی به رفراندوم فردا، دو تفسیر غیر واقعی از رفرنداوم داده میشود. علت وجود این تفاسیر خود ناشی از ابهام عمدی سوالی است که در این همه پرسی مطرح میشود: این واقعیت که همه پرسی فردا بر سر بود و نبود سیاستهای ریاضت اقتصادی نیست، بلکه بر سر حجم سیاستهای ریاضت اقتصادی است.

مردم فریبان در جناح راست، رفراندوم فردا را راٸی به جداٸی از اتحادیه اروپا مطرح میکنند. اما چرا مردم از جداٸی از اتحادیه اروپا راضی نخواهند بود؟ در ظاهر امر مزدبگیران باید از جداٸی از اتحادیه اروپا، که بهانه پرداخت بدهی به آنها توجیه سیاست ریاضت اقتصادی شده است، خوشحال شوند. اما از آنجائی كه سیریزا هیچ افق متفاوتی از سرمایه داری را پیش رو نگذاشته است، ایزوله شدن یونان میتواند شرایط زیست را برای مردم بدتر و سوپاپ اطمینان اتحادیه اروپا را هم قطع كند. اگر یونان به اتحادیه اروپا متصل باشد، مردم یونان، درست مثل مردم دیترویت و لیورپول میتوانند، در بدترین حالت، به كشور دیگری در اروپا كوچ كنند  و لقمه نانی را بدون نگرانی از قوانین مهاجرتی دربیاورند. درست مثل اینكه ساكن لیورپول به لندن مهاجرت كرده باشد یا ساكن دیترویت به نیویورك مهاجرت كنند.

جناح مردم فریب چپ هم میگوید رای فردا بر سر نه گفتن به ریاضت اقتصادی است. دروغ مردم فریبانه ای كه دودش فقط به چشم مردم فی الحال زجر كشیدۀ یونان میرود. اینها نمی بییند كه "ریئسشان"، جناب سیپراس، اعلام كرده است به رای مثبت فردا احترام میگذارد. حال فرض بگیریم واقعا رفراندوم فردا بر سر نه گوئی به سیاستهای ریاضت اقتصادی است. خب بقول رئیستان، آقای سیپراس، اگر نتیجه گیری همه پرسی ای كه خود شما فراخوانش را دادید مثبت بود باید به آن احترام میگذارید. یك بام و دو هوا نداریم. اگر قصدتان صرفا قبول و احترام به "نه" باشد مگر آزاری داشتید كه آنرا به همه پرسی بسپارید؟ با احترام به رای مثبت، مبارزات پنج سال اخیر علیه ریاضت كشی اقتصادی باید هیچ و پوچ شناخته شود چرا كه "حقیقت" در همه پرسی حرفش را زده است. خب شما چپهای مردم فریب چرا "سوسیالیسم"تان را به رای نمیگذارید؟ آری یا خیر؟ چرا لنین سیاست اقتصادی نپ و كمونیسم جنگی را به همه پرسی نسپارد و اگر همه پرسی مفروض برخلاف این سیاستها رای میداد، بلشویكها هم بااید استعفا میدادند دیگر. مكانیسم مبارزه طبقاتی نه در پای صندوقهای رای دمكراسی كه در خیابانها تعیین میشود. دخالت مستقیم مردم در زندگی روزمره شان نه از طریق رفراندم كه از طریق شوراها و مجامع عمومی، با دخیل كردن تك تك مردم ممكن است. مشروعیت رفراندوم عمومی در حالیكه اكثریت مردم بواقع نمیدانند به چه چیزی رای مثبت و منفی میدهند، رایشان تابعی از تفسیر جناحهای راست و چپ بورژوازی است٬ هیچ فرقی با مشروعیت دادن به تاچر و ریگان و بوش و بلر و میتران در اجرای سیاستهای ریاضت اقتصادیشان، بخاطر رای مردم به آنها در انتخابات پارلمانی ندارد. "نه به ریاضت اقتصادی" همه پرسی برنمیدارد چرا كه ما نه گویان به این سیاستها قاضی دنیا نیستیم. تفسیری از دنیا داریم كه حتی اگر تمام دنیا هم به آن تفسیر رای منفی دهد ما برای احقاق و بكرسی نشاندنش تلاش میكنیم. ما حقیقت را به همه پرسی نمیگذاریم.

راه حل بلافاصله، میان مدت و دراز مدت یونان از نقطه نظر منافع مزدبگیران، فراخوان به لغو سیستم سرمایه داریست. این تنها تاكتیك و استراتژی نه گویان به ریاضت اقتصادی در یونان است.***
Wine

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

نمودار نرخ حداقل دستمزد به دلار در 40 سال گذشته

مردم عقبمانده یا حاكمیت ارتجاعی؟

در محکومیت تحریمهای اقتصادی آمریکا